Waar begint mijn verantwoordelijkheid en eindigt de jouwe?
Wanneer wordt hulp bieden een verslaving die je uitput?
Wanneer besluit je meer trouw te zijn aan jezelf dan aan de ander?
Wist je dat de behoefte om te zorgen voor de ander in de vruchtbare jaren van een vrouwenleven hormonaal is gestuurd? En dat deze behoefte afneemt wanneer je in de overgang terecht komt?
Dit kan voor conflicten binnen bv een gezin zorgen of op je werk.
Tijdens de vruchtbare jaren van een vrouw zijn de hormonen oestrogeen en prolactine in hoge niveaus aanwezig. Hormonen die ervoor zorgen dat wij als vrouw het fijn vinden om voor de ander te zorgen.
Tijdens het verzorgen van de ander worden er opiumachtige stofjes aangemaakt in het brein die reguleren als beloning. De wens om als jonge vrouw voor de ander te zorgen is dus door onze hormonen ingegeven. En dat is vanuit de evolutie heel logisch en noodzakelijk.
Maar wat gebeurt er nu tijdens het proces van ouder worden? Dan dalen deze hormonen. De hormonen die ervoor zorgen dat we graag voor de ander willen zorgen verlagen en dat geeft ons als vrouw weer een bredere blik op de wereld.
So far so good. Of niet? Want zowel de vrouw als de eventuele gezinsleden, ouders, vrienden, buren en collega’s gaan hier iets van merken. De anders zo liefdevolle, begripvolle, geduldige en zorgende vrouw is dat ineens niet meer zo van harte. Ze vraagt zich dingen af als:
Waarom ben ik degene die hier altijd alles regelt?
Waarom ben ik degene die voor iedereen zorgt en als laatste aan mezelf denkt?
Dit kunnen spannende vragen zijn om aan jezelf te stellen. Want wat als zorgen voor de ander ineens niet meer genoeg is? Je zelf ambities hebt of je misschien realiseert dat je een heel andere koers wilt varen?
Waar begint het zorgen voor de ander beklemmend te voelen en niet meer natuurlijk? En is er een weg samen te vinden in een nieuwe balans?
Voordat je in de angst schiet of alles in je leven overboord gooit, besef je dan 1 ding. Het is heel normaal en natuurlijk wat er nu met je gebeurt. En ook al is het spannend, probeer het te zien voor wat het is. Een hormonaal systeem dat op zoek is naar een nieuwe balans.
Dat brengt me bij dit fijne gezegde van Ziad D. Abdelnour:
Beloof niks als je gelukkig bent – geef geen antwoord als je boos bent – maak geen beslissingen als je verdrietig bent.
Wil je meer weten over de uitdagingen van de vrouwelijke hormoonhuishouding tijdens het ouder worden? En hoe je jezelf hierin maximaal kunt ondersteunen? Neem dan contact met me op via het contactformulier.
